دردواره
بسم الله "ظهور" را نه باید خواند و نه باید شنید و نه حتی باید دید ... "ظهور" را باید فهمید . نه "تکنولوژی" محور برنامه ی الهی ست نه سیست کشورها و نه هیچ چیز دیگر ... "اسلام" محور برنامه ی الهی است و همه ی برنامه ی خداوند با اسلام معنا پیدا می کند . چیزی که در این دوران یعنی دوران غیبت اسلام رویش تاکید میکند "ظهور" است ، بنابراین وظیفه ی ما ایجاب می کند که به مهمترین برنامه ی اسلام در زمان خودمان علم پیدا کنیم . ظهور یک فرآیند چند بعدی است و ویژگی این فرآیند این است که از هر زاویه ای که به آن نگاه کنی هر دفعه نکته ای جدید را متوجه می شوی و وظیفه ای جدید برایت تعیین می شود . پس قدم اول این است کهاز ظهور نباید سیر شد و هر دفعه باید با نگاهی نو به سمت آن رفت . به ظهور نباید به عنوان فرآیندی نگاه کرد که بالاخره رخ خواهد داد این دید جز سکون و رکود برای انسان چیز دیگری نخواهد داشت باید با این دید به ظهور نگاه کرد که ظهور در مرتبه ای بالا قرار دارد و این ماییم که باید خود را به آن برسانیم . دید باید نسبت به ظهور تعلیمی باشد . به عنوان مثال : سر کلاسی یک دانشجو با دقت به درس گوش می دهد ، جزوه بر می دارد و با استاد مباحثه می کند تا مطلب برایش جا بیفتد اما دانشجویی دیگر عقب کلاس نه جزوه ای مینویسد و نه حتی گوش می دهد ، زمان برای دانشجوی اول به سرعت می گذرد طوری که گذر زمان را اصلا نمی فهمد اما دانشجوی دوم زمانش را به صورت فرسایشی طی می کند و مدام به ساعتش نگاه می کند و منتظر پایان کلاس است . باید تکانی به خودمان دهیم مبادا که وقت کلاس تمام شود و آزمون گرفته شود و ما جا بمانیم . اما چطور می شود ظهور را فهمید ؟ جوابی که به بنده داده شد این بود که باید مدام در ظهور رفت و امد کنی . نباید به یکی دو کتاب و سخنرانی و ... بسنده کنی ؟ باید درباره ظهور فکر کنی یک بار نشانه ها رو بخونی یک بار صحبتای خود حضرت رو مطالعه کنی و ... و همه ی اینها را باید بفهمی ... در قبال ظهور باید مترصد باشی و بدیهی استرصد با نگاه بسیار تفاوت دارد . حالا اگه ظهور را فهمیدی می توانی پیش بینی کنی اگر ظهور برایت تعیین کننده شد باید نسبت به آن "رفتار" داشته باشی . به عنوان اولین قدم باید برویم و کارکردهای دوران غیبت حضرت رو بشناسیم و بفهمیم وظیفه که نه وظایف "شیعه" در این دوران چیه ؟؟؟ ..... پ .ن 1 : امیدوارم مطب رو شهید نکرده باشم پ.ن 2 : "الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا ..." به جمله بالا فقط به دید عاطفی و روضه نگاه نکنیم و باید به جهانی شدن فرآیند کربلا فکر کنیم
تا الان نوشته هامو تو سررسید مینوشتم اما گفتم بذار یه نظمی به نوشته هام بدم و برای چندمین بار تصمیم گرفتم وبلاگ بزنم بعید میدونم دووم بیاره اما فعلا که چرخش می چرخه
