دردواره
خیلی وقت پیش اینجا منتقل شد به http://dardvare.blog.ir دلم تنگ شده بود واسه اینجا ! ه م ی ن یه وقتایی آدم به خودش یه قول هایی میده ، صرف نظر از درست یا غلط بودن قول دادنش این که پای قولش بمونه کار درستیه . فک کنم پس فعلا پست بی پست ممنون ازینکه میومدید اینجا ه م ی ن اگر "می توانستم" "حدی" برای مهربانی ت "تصور" کنم ... امید به بازگشت برایم باقی نمی ماند ... + آیه‌ی نوشته شده روی قسمتی از پرده‌ی کعبه : "نبئ عبادی انی انا الغفور الرحیم" پ.ن : اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا دعام کنید بسم الله اینکه منی که از فوتبال دیدن خوشم نمیاد تو ی روز دو تا فوتبالو نصفه نیمه میبینم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه منی که تو خونه بند نمی شدم اما حالا بیشتر وقتمو تو خونه م یعنی یه جای کار ایراد داره
اینکه جدیدا فقط به آهنگ های سنتی گوش میدم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه میامو تو وبلاگی که بسته بودمش مینویسم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه واسه اولین بار یه درسو میفتم و رد میشم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه دارم تغییر میکنم و خوب و بدشو نمیدونم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه من این حرفارو دارم اینجا مینویسم یعنی یه جای کار ایراد داره اینکه من این شکلی شدم یعنی یه جای کار ایراد داره خیلی بهش فکر کردم و میدونم یه جارو اشتباه اومدم ولی نمیدونم کجا اینکه به مشکلم فکر میکنم و راه حلی براش ندارم خیلی اذیتم میکنه حالا که از دست من کاری برنمیاد پس خودت راه جبرانشو بذار جلوم
خیلى برام پیش اومده و دیدم
یه مشکلى (به نظر خودم) برامون پیش میاد ...
بعدش میایم و یه پست (یا فید) گلایه مى نویسیم و به زمین و زمان بدو بیراه میگیم واسه این مشکلمون
یه موقع هایى باید مثل مرد شجاع باشیم و جلو مشکلات سینه سپر وایسیم و به دنیا بگیم تمام زورت همین بود !!!
رک بگم من هنو خیلى با اینى که دارم مینویسم فاصله دارم و خودم جزو فحش دهندگان به زمین و زمان هستم و گاهى پامو درازترم میکنم ، کوچکترین پرى که به زندگیم بگیره بدون اینکه بدونم مصلحتم چیه سریع بابت نماز روزه هاى ناقصم و اشک و گریه های پر منتم از خدا و اهلش طلبکار میشم و شکوه میکنم و آه و ناله م بلند میشه که آخه این چه وعضیه و ...
خلاصه طاقت مشکلات یه کم بزرگ رو ندارم (تو پرانتز بگم قشنگى اهل بیت اینه که این راه عجیب جواب میده ، اصلا خودشون همه چیو واسمون اماده میکنن تا ما به کار اصلى مون برسیم اما حیف که من نمکدون میشکونم)
اما حرفی که میخوام بزنم اینه
الدنیا سجن المومن و اى سجن جاء منه خیر 1
"دنیا زندان مومن است و از کدام زندان خیر خوشى مى آید"
این روزا تو اکثر شبکه هاى اجتماعى میرى حرف از نا امیدى و شکست و ... است .
براى همه ى ما مشکلات ریز و درشت پیش اومده اما مهمتر از حل مشکلات ، رفتار ما و خودسازى ما در برابر این مشکلاته
اینى که بشینى و حسرت بخورى و از زمین و زمان و خدا و امام گلایه کنى روش خوبى نیس
امام دلش به حال ما میسوزه و مشکلو رفع میکنه اما ازین مشکل چى گیره ما میاد؟؟؟ جز اینکه به امامون و خدا میگیم رو ما خیلی حساب نکن !!!
رفتارمون در قبال مشکلات باید طورى باشه که ما رو واسه مشکلات بزرگتر و فتنه هاى سخت تر و غربال هاى اینده اماده کنه
مگه این نیس که تو فتنه هاى نزدیک ظهور تمیز حق و باطل خیلى سخت میشه حالا اگه روح ما اماده نشده باشه دو حالت ممکنه پیش بیاد
یا خدا خیلى دوسمون داره و نزدیک ظهور ما رو از دنیا میبره یا اینکه واسه خیلی از کارای بدمون میریم تو جبهه ى باطل و هلاک میشیم اونم به دست امام !
امروز به یه روایت نمکی هم خوردم که گفتنش به دل می چسبه ؛
ان الله عز و جل جعل ولیه فی الدنیا غرضا لعدوه 2
اصلا خدا هر کیو دوست داره مقابل تیرهای دشمن قرارش می ده
برای اینکه با هم کیف کنند ، برای اینکه بنده ش بشه راضیه مرضیه
با خودم عهد کردم برای یه بارم شده مقابل مشکلاتم سفت بایستم و یه کاری کنم خدا به بقیه بگه
ببینید این بنده منه ها
دعا کنید که محتاجم
پ .ن : این جمعه هم گذشت ...
1 . اصول کافی جلد 3 ص 349 روایت 7
2.اصول کافی جلد 3 ص 349 روایت 5
تا الان نوشته هامو تو سررسید مینوشتم اما گفتم بذار یه نظمی به نوشته هام بدم و برای چندمین بار تصمیم گرفتم وبلاگ بزنم بعید میدونم دووم بیاره اما فعلا که چرخش می چرخه
